Mevrouw Bergman is al enkele jaren directeur van een basisschool. De school doet het heel goed, mede dankzij haar inspanningen. Eind september vorig jaar kreeg mevrouw Bergman ineens last van haar rug. Aanvankelijk dacht ze dat het zo wel weer over zou gaan.
Maar na een week of drie begon de pijn ondraaglijk te worden. Ze kon er zelfs niet meer van slapen, ook al slikte ze morfinehoudende pijnstillers. Daarbij kreeg ze last van tintelingen in haar been. De huisarts liet daarom röntgenfoto's maken en constateerde vervolgens een hernia.
Wat is een hernia nou eigenlijk? Om u dat uit te leggen, moet ik u eerst iets vertellen over hoe onze rug in elkaar zit. Tussen elke wervel in onze rug zit een tussenwervelschijf. Dat is als het ware een ring die bestaat uit twee ringen: een buitenste en een binnenste. De binnenste ring noemen we de kern. Deze kern bestaat uit een gel-achtige substantie. Die gel-achtige substantie wordt bij elkaar gehouden en beschermd door de buitenste, sterke en harde ring. Een tussenwervelschijf is als het ware een schokdemper in onze rug: alle samen vangen ze de bewegingen van de rug op.
Als u nou een hernia heeft, dan is de buitenste ring van uw tussenwervelschijf kapot of op zijn minst beschadigd. Hierdoor kan de binnenste ring naar buiten uit gaan puilen. Die uitstulping kan dan zenuwen gaan raken of zelfs af gaan klemmen. Dat doet natuurlijk vreselijk veel pijn en verklaart de uitstraling naar de benen.
Wat veroorzaakt nu een hernia? Hernia's komen het meeste voor in de onderste delen van de rug. Een weinig stabiele rug en zwakke rugspieren kunnen een hernia veroorzaken. Een hernia komt vaak voor bij twee categorieën mensen: bij mensen die lichamelijk passief werk hebben of juist bij mensen die hun rug (langdurig) verkeerd of te zwaar belast hebben.
Hoe wordt een hernia meestal behandeld? Allereerst zullen uw artsen op de röntgenfoto's kijken om te zien waar de hernia nu precies zit en hoe ernstig hij is. Meestal adviseren zij u dan een periode van rust. Dan kan de kern van de tussenwervelschijf zich herstellen. Dit gaat echter heel langzaam, vaak wel een maand of vier, vijf. Als die rust niet voldoende blijkt te helpen, kan er voor een operatie worden gekozen. Dan verwijdert de neurochirurg de gel-achtige kern die uitpuilt of die de beklemming veroorzaakt.
Een derde mogelijkheid is een injectie met een middel dat ervoor zorgt dat de uitpuilende kern oplost. Hierdoor stopt de druk op de zenuwen. Toch kiest men niet vaak voor deze mogelijkheid omdat het gevaar dreigt dat er toch stukjes van de kern overblijven. Die stukjes gaan dan op een later moment toch weer pijn veroorzaken.
Na elke vorm van behandeling moet u gedurende een langere periode intensieve fysiotherapiebehandelingen ondergaan. Dat is om de rug sterker te maken. Nog een mogelijkheid is acupunctuur, gecombineerd met acupressuur. Veel mensen weten dat niet. Net als mevrouw Bergman. In het najaar van 2006 stond haar werk eigenlijk een aantal maanden stil. Ze kwam enkele uren per dag naar school voor de meest acute en belangrijke zaken en daarna ging ze uitgeput weer naar huis.
Van een collega-directeur hoorde ze van acupunctuur en acupressuur. Met acupunctuur kunnen zelfs de heftigste pijnen bestreden worden. Met acupressuur geef je het lichaam commando.s om zelf de calamiteit te herstellen. Je drukt namelijk op een bepaalde manier op bepaalde acupunctuurpunten en het lichaam gaat aan het werk om zelf de hernia te herstellen. Met acupressuur “kraak” je het lichaam dus niet. Het lichaam herstelt uiteindelijk zichzelf.
Mevrouw Bergman was intussen met voorrang op de wachtlijst voor een hernia-operatie terecht gekomen. Gelukkig bleek die operatie niet meer nodig. Na 8 behandelingen met acupunctuur en acupressuur was ze pijnvrij want de hernia was verholpen. Dat wil zeggen : de binnenste gel-achtige kern had zich teruggetrokken in de harde buitenste ring van de tussenwervelschijf. Daardoor kon die kern geen zenuwen meer raken of beknellen en waren de pijnen verleden tijd.