Begin januari kwam Joop Straatman (gefingeerde naam) van een potje tennissen thuis met vreselijke pijn in zijn rug. Joop is 36 jaar, getrouwd en vader van vier jonge kinderen. Hij is het baasje van twee Lassiehonden, drie konijnen en twee poezen. Samen wonen ze in een huis dat Joop in zin vrije tijd verbouwt, een soort villa Kakelbont. In de tijd die hij “over” heeft, is hij accountant.
Joop heeft dus een druk leven. Ook is hij een nuchter mens. Hij dacht: “wat vanzelf komt, zal ook wel weer vanzelf weg gaan”. Helaas was dat niet zo. Twee weken later was de pijn niet meer te houden en voelde hij tintelingen in zijn been. Inmiddels had hij morfinehoudende pijnstillers van de huisarts gekregen. Echter, deze hielpen steeds minder. De huisarts liet daarop röntgenfoto’s maken. Diagnose: een hernia.
U vraagt zich wellicht af wat een hernia nou ook weer was? Welnu, tussen elk van onze ruggenwervels zit een tussenwervelschijf. Dat is als het ware een ring die uit twee delen bestaat: een buitenste en een binnenste ring. De binnenste ring noemen we de kern. Deze kern bestaat uit een gel-achtige substantie. Die gel-achtige substantie wordt bij elkaar gehouden en beschermd door de buitenste, sterke en harde ring. De tussenwervelschijven zijn de “schokdempers” in onze rug. Ze vangen de bewegingen en schokken van onze rug op.
Als u nou een hernia heeft, dan is de buitenste ring van uw tussenwervelschijf beschadigd. Hierdoor kan de binnenste ring naar buiten komen. Die uitstulping kan dan zenuwen gaan raken of zelfs af gaan klemmen. Dat veroorzaakt de enorme pijn bij een hernia en de uitstraling naar de benen.
Joop moest rust houden en als dat niet hielp, zou een operatie overwogen worden. Maar Joop wilde geen rust houden. Hij wist trouwens ook niet hóe hij rust zou moeten houden met zo’n druk gezin en een veeleisende baan. Aan een operatie moest hij helemaal niet denken. Met de huidige crisis wilde hij niet enkele maanden van zijn werk verzuimen. Zo goed ging het niet op kantoor. Bij een reorganisatie wist je maar nooit wie het eerst “de klos was”.
Nu hoorde Joop van zijn collega Els dat zij jaren geleden voor een hernia door mij was behandeld. Els was indertijd na acht behandelingen van de pijn en de uitstralingsklachten af. Joop dacht: “baat het niet, het schaadt ook niet”.
Joop kwam eind januari voor de eerste behandeling langs. Met acupunctuur behandelde ik hem direct voor de ergste pijn. Daarnaast zette ik acupressuur in. Dan duw je met je vingers en vooral je duim zachtjes op en in de nabijheid van de aangedane wervel. Verder laat je de patiënt bepaalde bewegingen maken. Zo kun je ervoor zorgen dat de binnenste gel-achtige kern zich terugtrekt in de harde buitenste ring van de tussenwervelschijf. Daardoor kan die kern geen zenuwen meer raken of beknellen, waardoor er geen pijn meer kan ontstaan.
Uiteraard verander je de beschadiging van de harde, buitenste ring van de tussenwervelschijf niet met acupunctuur of acupressuur. Daarom blijft dat deel van iemands rug altijd een zwakke plek. Mensen met hernia- of ander rugklachten zie ik dan ook regelmatig terug in mijn praktijk. Bijvoorbeeld één keer per jaar, nadat ze een bepaalde onverwachte beweging gemaakt hebben of te zwaar hebben getild. Maar in veel gevallen kan, zeker bij een beginnende hernia, de combinatie van acupunctuur en acupressuur een operatie voorkomen. Ook bij Joop was deze therapie succesvol. Vorige week sloten we namelijk een reeks van zeven behandelingen af. Want Joop is klachtenvrij.