Mevrouw Hanneke Bode (gefingeerde naam) was 37 jaar toen ze spierreuma kreeg. Ze was hoofdverpleegkundige en had een man en twee kinderen van 11 en 13 jaar. Samen hadden ze ook nog eens twee konijnen, een poes en een hond: een druk leven dus.
Spierreuma is een aandoening van de spieren. Je hebt dan last van heel pijnlijke ontstekingen,vooral in de spieren van de schouders, de bovenarmen, het bekken en de bovenbenen. De officiële, medische naam voor spierreuma is polymyalgia rheumatica.
Als spierreuma goed behandeld wordt, is het een nare, pijnlijke ziekte, maar bij de meeste mensen is het na twee of drie jaar wel over. Zo niet, dan is er iets anders aan de hand.
Spierreuma komt voornamelijk voor bij mensen boven de 50 en veel vaker bij vrouwen dan bij mannen. Hanneke Bode was nog geen veertig toen ze spierreuma kreeg. Dat is vrij zeldzaam. Om de spierreuma te behandelen kreeg Hanneke het medicijn prednison. Als prednison helpt, dan is eigenlijk de diagnose gesteld: spierreuma. Helaas hebben nogal wat prednisongebruikers last van bijwerkingen, zoals hoge bloeddruk, botontkalking en dikker worden.
Ook Hanneke reageerde slecht op de prednison. Ze sliep nog slechter dan eerder, ze kwam enorm aan en ontwikkelde hoge bloeddruk. Op aanraden van een vriendin en ten einde raad wendde ze zich tot mij. Ze vroeg of ik iets voor haar kon doen. Ik vertelde haar dat wetenschappelijk aangetoond is dat acupunctuur pijnstillend, ontstekingsremmend en stemmingsverbeterend werkt. Als bepaalde acupunctuurpunten zachtjes gestimuleerd worden, gaat ons lichaam pijnstillende, ontstekingsremmende en humeurverbeterende stoffen aanmaken. Stoffen zoals endorfinen die lichaamseigen zijn.
Mocht dat nodig zijn, dan is acupunctuur prima te combineren met gangbare medicatie. Maar bij Hannekes bouwden we de dosering prednison natuurlijk af: uiteraard in samenspraak met haar huisarts. Ik behandelde Hanneke voor de pijn, de ontstekingen en de slapeloosheid. Al snel sliep Hanneke beter en werden de pijnen minder. Uiteindelijk waren er 10 wekelijkse behandelingen nodig. Toen kon ze haar werk weer normaal doen en haar sporten als vanouds beoefenen: de pijnen en ontstekingen waren weg. In het jaar daarna is ze nog een paar keer langs geweest voor wat onderhoudsbehandelingen. Het bleef goed met haar gaan.