Afgelopen oktober was ik ruim twee weken op studiereis in Peking. Ik mocht een kijkje nemen in de keuken van de meest prestigieuze acupunctuurkliniek van China. Ik liep namelijk stage en college aan het Internationale Acupunctuur Trainings Centrum in Peking. De Universiteit voor Traditionele Chinese Geneeskunde zette dit trainingscentrum in 1975 op. De Wereld Gezondheids Organisatie van de VN had hierom gevraagd omdat er steeds meer verzoeken van buitenlandse artsen kwamen om acupunctuur te leren.
Het was al lang mijn wens om een tijdje in China te studeren en stage te lopen. China is immers het land waar de acupunctuur vandaan komt. Het is het land waar de acupunctuur zich in 3 tot 4000 jaar heeft ontwikkeld tot het huidige, vaak verbluffend hoge niveau. Ik wilde na 12 jaar eigen praktijk, mijn ervaring, kennis en kunde wel eens toetsen aan de hoogste standaard op het gebied van acupunctuur. Verder wilde ik kijken of ik in China nieuwe inzichten en technieken zou kunnen leren. Natuurlijk doen we in Nederland aan heel goede bijscholing, maar mij leek het heel interessant om een keer naar het land van de oorsprong van de acupunctuur te gaan. Ook was het een beetje een reis naar mijn eigen oorsprong. De vader van mijn moeder was namelijk Chinees.
Ik heb 2 weken iedere ochtend in de acupunctuurkliniek van het trainingscentrum meegekeken en meebehandeld. 's-Middags waren er vaak colleges door gerenommeerde Chinese professoren. Zij behandelden eeuwenoude inzichten in de acupunctuur en koppelden die dan aan de nieuwste wetenschappelijk inzichten. Immers de laatste jaren wordt steeds duidelijker dat de werking en de effecten van acupunctuur ook met westerse wetenschappelijke methoden aan te tonen zijn. In China vinden wetenschappers het zeer belangrijk om de link tussen de oude, traditionele kennis en de moderne wetenschap te leggen. Verder kreeg ik de kans om enkele gewone Chinese ziekenhuizen te bezoeken. Zo kon ik zien welke functie de acupunctuur en de acupunctuurafdeling hebben in een gemiddeld Chinees ziekenhuis.
Praktisch ieder ziekenhuis in China heeft een drukke acupunctuurafdeling. In veel gevallen worden patiënten door reguliere artsen doorgestuurd. Maar vaak komen de patiënten ook op eigen initiatief. Chinezen zijn immers opgevoed met acupunctuur en de gemiddelde Chinees weet precies bij welke klachten acupunctuur goed helpt. Ook weten zij dat acupunctuur niet of nauwelijks pijn doet. Daarom zijn de meeste Chinezen niet bang voor acupunctuur. Ik zag in het trainingscentrum veel patiënten met dezelfde soort klachten als mijn Nederlandse patiënten. Net als bij ons, laten mensen in China zich vaak met acupunctuur behandelen voor begrepen of onbegrepen pijnklachten. Zoals reuma, artrose, rug- nek-of schouderpijn, fibromyalgie en hoofdpijn of migraine. Verder laten veel Chinezen met hoge bloeddruk of met suikerziekte zich met acupunctuur behandelen. Ook komen er veel suikerpatiënten op de poli die last hebben van complicaties als pijnlijke of juist gevoelloze voeten. Voorts zien de Chinese acupunctuur-artsen veel patiënten die graag zwanger willen raken. Daarnaast zien zij veel patiënten die graag gewicht willen verliezen, die willen stoppen met roken of die een alcohol-of drugsverslaving hebben. Ook gaan in China veel mensen met psychische klachten naar de acupunctuurpoli. Zoals mensen met stress, met een burn-out of met een depressie.
Een verschil met Nederland is dat in China ook veel mensen met de ziekte van Parkinson, MS en kanker naar de acupunctuurpoli komen. Acupunctuur kan deze ziekten niet genezen, dat weten de Chinezen ook wel. Maar de complicaties zoals pijnen en verminderde energie, kan acupunctuur wel degelijk bestrijden. Daarnaast ziet een Chinese arts-acupuncturist veel meer mensen met seksuele problemen op zijn spreekuur. Zoals impotentie of verminderde zin in vrijen.
Verder is een groot verschil met Nederland dat patiënten die in het ziekenhuis zijn opgenomen, voor behandeling naar de acupunctuurafdeling gaan of gebracht worden. Bijvoorbeeld mensen die een herseninfarct hebben gehad. Zij worden direct na de acute, levensbedreigende fase in het ziekenhuis al met acupunctuur behandeld. In China zijn er dan ook veel minder mensen met restverschijnselen na een herseninfarct dan in westerse landen.
Graag houd ik u de komende weken op de hoogte van mijn ervaringen in China.