De klassieke Chinese acupunctuur is al 3000 tot 4000 jaar oud. Het werd en wordt al die tijd door Chinese geneesheren gebruikt tegen tal van ziekten en klachten. Varierend van rugpijn, migraine, reumatische aandoeningen tot psychische ziekten als depressie en burn-out. Afgelopen zaterdag was ik op het nationaal sportcentrum Papendal. Daar werd een feestelijke dag gehouden ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van de Verening Nederland China. Deze vereniging zet zich in om culturele contacten tussen Nederland en China te bevorderen. Veel Nederlanders vragen mij vaak, en vroegen dat afgelopen zaterdag weer, hoe het kan dat zo’n techniek als acupunctuur in de loop van die duizenden jaren niet verloren is gegaan. Ook nu weer reageerden mensen wat ongelovig als je zegt dat acupunctuur al zo oud is. En dat het in die tijd steeds verder ontwikkeld is door de Chinese geleerden die ermee werkten. Wij westerlingen vinden nieuwe methoden vaak veel indrukwekkender dan oude, traditionele methoden. Wij vinden vaak dat “oud” en “traditioneel” hetzelfde is als “minder goed”. Oud en traditioneel staan voor ons voor stoffig, uitgeblust en afgedaan. Chinezen zien dat heel anders. Dat wat ouderen je te leren hebben, vinden zij erg belangrijk. In China wordt ouderdom en traditie dan ook nog steeds erg gewaardeerd. Oude mensen hebben veel kennis en vaardigheden opgedaan, ze zijn in Chinese ogen wijs en gelouterd. Wat waardering voor ouderen betreft kunnen wij nog veel van de Chinese cultuur leren. Zeker met de huidige vergrijzing!
Vraag nu de brochure over acupunctuur aan!
Dr. Jan van der Putten gaf ook een lezing tijdens de feestelijke Nederland-China dag van afgelopen zaterdag. Jan van der Putten woonde van 1998 tot 2003 in Peking. Hij was daar correspondent voor verschillende media. Zijn lezing van afgelopen zaterdag heette: “In China verandert alles behalve…” De kern van zijn betoog was: “applaus voor de duizelingwekkende modernisering die China doormaakt”. Maar na het applaus maakte hij nog een paar opmerkingen. Onder andere over het onderwijs. De vorm van het onderwijs mag momenteel dan gemoderniseerd worden, zoals de grootschalige invoering van internet op scholen en universiteiten. Toch is de methode is meestal nog precies dezelfde zoals die altijd geweest is: een eenrichtingsverkeer tussen docent en student. Nog altijd is de wijze Confucius (551-479 voor Christus) in het Chinese onderwijs springlevend. Leerlingen zijn hun leraar eerbied en onderdanigheid verschuldigd. Eigen denkbeelden zijn uit den boze, want die stellen per definitie niets voor. Dit is bij de modernisering van het huidige China een enorme belemmering. Want ook China wil van een “maakeconomie” uiteindelijk een kenniseconomie worden. En dat kan alleen als je creativiteit belangrijk vindt en ruimte geeft.
Nu heeft ieder nadeel zijn voordeel, zoals “voetbalprofessor” Johan Cruijff pleegt te zeggen. Het voordeel van de gerichtheid op traditie en wijsheid van de oudere, de leraar, de “meester” is onder andere dat een geneeskunst als acupunctuur duizenden jaren woelige geschiedenis heeft overleefd. Daar doen wij westerlingen nu ons voordeel mee. Tegelijkertijd houden zowel westerse als Chinese wetenschappers zich de laatste jaren bezig met het onderzoeken en ook vernieuwen van acupunctuur. Zo zijn vormen van acupunctuur als neuro-acupunctuur, elektro-acupunctuur en laseracupunctuur ontstaan. Wetenschappers proberen op die manier het beste uit twee culturen met elkaar te verenigen. En dat alles om patiënten nog beter te kunnen helpen.